امام علی علیه السلام فرمودند : استغفار اسمی است که بر شش معنا واقع می شود. (یعنی شش مرتبه یا شش شرط دارد)

اول: از گناهی که در گذشته مرتکب شدی پشیمان باشی.

دوم: تصمیم بر ترکِ بازگشت به سوی آن گناه برای همیشه داشته باشی.

سوم: حقوق مخلوق را به آنها بپردازی تا خدا را با پاکی دیدار کنی.

چهارم: همت کرده و هرچه به تو واجب بوده و آن را ضایع کرده ای به جای آوری.

پنجم: همت کرده تا گوشتی که بر استخوان روییده با اندوه ها ذوب کنی تا جایی که پوست به استخوانت بچسبد و بین آن دو گوشت جدید بروید.

ششم: آنکه رنج طاعت و بندگی را به جسمت بچشانی همانگونه که شیرینی معصیت را به آن چشاندی.

پس آنگاه که این شرایط را به وجود آوردی می گویی "استغفرالله"

نهج البلاغه حکمت 409

 

پ.ن: داشتم درس میخوندم که این حدیث رو آخر یکی از جزوه هام دیدم :-)

بعدا نوشت: داشتم کتاب آزادی معنوی شهید مطهری رو میخوندم که دیدم ایشون هم این حدیثو ذکر کردند. در فاصله چند روز یه حدیث دوبار واسم خونده شد!

 

نوشته شده در یکشنبه 91/11/29ساعت 8:51 عصر توسط یاس نظرات ( ) |