آقا منم!! گدای قدیمی این درم

عمریست گرد کرب و بلایت کبوترم

خوبم شناختی منم عبد بی حیا

رزق از شما گرفتم و بر بام دیگرم

من آبروی نام شما برده ام ولی

گویند مردمان که در این خانه نوکرم

حق با شماست اذن وصالم نمیدهید

اما دگر کجا دل وا مانده را برم

آقا مرا نگاه کنید گر چه با غضب

دستی به غیردست شما نیست بر سرم

گر یک نفس زعمر من خسته مانده است

نام حسین می رسد از آه آخرم

ای همرمان صدای دل زار بشنوید

من از تمام خلق جهان بی وفاترم

من هجر یار دیده ام وزنده مانده ام

این رسم عاشقی نبود خاک بر سرم

بیچاره عاشقی که نرفته کربلا

بیچاره تر کسی که نمرده در حرم