گرفتار، همان گرفته ی یار است. منبع: مصباح الهدی(سخنان حاج اسماعیل دولابی)نوشته مهدی طیب-ص47 ----- هر وقت تو زندگیت گیری پیش اومد و راه بندون شد بدون خدا کرده است خدا حرفی واست داشته زود برو باهاش خلوت کن و بگو با من چکار داشتی که راهمو بستی؟ پ.ن1: البته ایشالا اینجوری نباشیم که فقط موقع گرفتاری بریم سراغ خدا پ.ن2: این گرفتار یعنی چه؟ یعنی گرفته یار . یعنی یار ما را گرفته. یار ما را در آغوش گرفته و ما را می فشارد و چون ما نازک نارنجی هستیم گریه و داد و بیدادمان درآمده است. او از محبت ما را در آغوشش می فشارد و ما از نازک نارجی بودن دادمان درآمده است. خدااوند متعال وقتی بنده ای را دوست بدارد او را با بلا مواجه می کند .خداوند چون مؤمن را دوست دارد به سراغش می آید و او را در بغلش می فشارد در حالی که مؤمن احساس می کند که گرفتاری برای او ایجاد شده است. پ.ن3: اگر میدانستیم هر گرفتاری ندایی از جانب معشوق است که به سویش برویم، از او میخواستیم که همه زندگیمان را گرفتاری قراردهد. پ.ن4: درد و سختی را از آن رو آفریدند تا آدمی پخته و لایق وصال یار شود.
Design By : Pichak |