هوالحق «بعضی کتاب ها پرجرات و پر اعتماد به نفس هستند؛ حتی اگر حرفی برای گفتن نداشته باشند، خودشان را به رخ می کشند. آدم توی کتاب فروشی هم که می بیندشان، تسلیم می شود. بعضی هاشان با آنکه کلی حرف برای گفتن دارند، کم رو و خجالتی اند؛ هی خودشان را قایم می کنند. توی قفسه هم باید کلی بگری تا پیدایشان کنی. بعی کتاب ها جدی و انعطاف ناپذیرند؛ به تو مجال نفس کشیدن هم نمدهند، چه رسد به فکر کردن و نظر دادن. اما بعضی هاشان لطیف و آرامند. دیدنشان هم فکر و خیال آدم را پرواز میدهد... ای وسط برخی از کتاب ها مظلوند انگار؛ مهجورند. می توانند برای یک عمرِ آدم حرف و برنامه ی عملی داشته باشند. می توانند افق بدهند به آدم، قد نگاه آدم را بلند کنند؛ اما کسی آن ها را جدی نمی گیرد. می دانی رفیق! بعضی کتاب ها حرفشان حق است، اما کسی باورشان نمی کند.» وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا مریم روستا، برای خاطر آیه ها، ص7 
| Design By : Pichak |
الـهـیـــ ؛ آن خـواهــمــ ، کـهـ هـیــچــ نـخــواهــمــ...
پیـــوندها
