کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أَرضٍ کُربَلا: همه روزها عاشورا وهمه زمین ها کربلا است. اول آرزو میکردیم کاش ما روز عاشورا بودیم و همه عمر آرزو داشتیم به کربلا برویم. امّا عاشورا آمد وهمه روزها را گرفت و کربلا آمد و همه زمین ها را تصرف کرد. یعنی مقصد آمد، ما نرفتیم. قصد و قاصد را مقصد گرفت. هستی وصفات و افعال خدا، هستی و صفات و افعال همه خلق را گرفت و غیری باقی نگذاشت. حالا ببین دیگه چیزی کسری داری تا برای رفع آن به کمک محتاج باشی؟؟ مردان خدا پرده پندار دریدند *یعنی به جهان غیر خدا هیچ ندیدند هر دست که دادند از آن دست گرفتند*هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند در واقع زمان و مکانی وجود ندارد. اگر توجّهمان به زمان و مکان نباشد، زمان و مکانی نیست. جایی که خدا هست و ایمان هست، نه مکانی هست و نه زمانی. مگر ندیدی که فرمود: «همه روزها عاشورا وهمه زمین ها کربلا است»؟ اینکه نفرمود همه امام حسینید، همه یتیمید،همه مظلومید، هر روز خیمه ها را آتش میزنند و... به این خاطر بود که خودتان تفقّه کنید و آن را بیابید و درک کنید. سال ها دل طلب جام جم از ما میکرد*آنچه خود داشت زبیگانه تمنا میکرد منبع: مصباح الهدی(سخنان حاج اسماعیل دولابی)نوشته مهدی طیب-صص24و25
| Design By : Pichak |
الـهـیـــ ؛ آن خـواهــمــ ، کـهـ هـیــچــ نـخــواهــمــ...
پیـــوندها
